Obliczenia konstrukcji jednolitych
Treść : Wspornik traktowany jako metalowy blok jednorodny, obciążony został dwiema składowymi siłami P
Sprawdzić jego bezpieczeństwo
Dane:
L, b, h, g, D, r, w, c, H, d, u, l – wymiary geometryczne
Re-440MPa – granica plastyczności
Rm = 600MPa – granica wytrzymałości materiału na rozciąganie
μ = 0 – wzpółczynnik tarcia
X=2,5 – współczynnik bezpieczeństwa
Na początku należy wprowadzić uproszczony model belkowy układu
Gdzie :
Następnym krokiem jest naniesienie rozkładów sił i momentów na uproszczonym modelu belkowym.
Długie ramie
Krótkie ramie
Na podstawie rozkładów sił, oraz geometrii należy wyznaczyć przekroje – takie przekroje wspornika w których może coś się stać – np. Spiętrzenie naprężeń, największe naprężenia itp.
Obliczanie Przekrojów niebezpiecznych
Przekrój I-I
Wzory naprężeń i naprężeń zastępczych
gdzie
Jx – moment bezwładności względem wprowadzonej osi obojętnej zginania x
Jo – biegunowy moment bezwładności – suma momentów osiowych względem
prostopadłych osi przechodzących przez ten biegun.
Wx – wskaźnik wytrzymałości przekroju (na zginanie) w osi x
Wo – wskaźnik wytrzymałości przekroju (na skręcanie) w biegunie o
e_max – odległość włókna najbardziej oddalonego od środka zginania lub skręcania
w przypadku przekroju kołowego:
następnie
Obliczeniowy współczynnik bezpieczeństwa (teoretyczny)
Przekrój II-II
Przekrój III-III
