Śruba z gwintem walcowanym 

Obróbka walcowaniem jest bardzo wydajną metodą wytwarzania gwintów. Gwint jest gładki, bez zarysowań, pozwalając na lepszą współpracę miedzy gwintem śruby i nakrętki.

Zalety:

1. Wyższa Wytrzymałość i Odporność na Zmęczenie: Walcowanie gwintów zwiększa ich wytrzymałość na zmęczenie, ponieważ proces ten wzmacnia strukturę ziarna materiału poprzez „kucie” gwintu, zamiast usuwać materiał.
2. Brak Uszkodzenia Struktury Materiału: Walcowanie nie przerywa ciągłości włókien materiału, co jest korzystne dla wytrzymałości mechanicznej.
3. Gładka Powierzchnia Gwintu: Proces walcowania tworzy gładkie powierzchnie, co zmniejsza opór tarcia i zużycie.
4. Większa Wytrzymałość na Obciążenia: Gwinty walcowane mają lepsze właściwości pod kątem wytrzymałości na obciążenia ciągnące i ścinające.
5. Produkcja Wielkoseryjna: Walcowanie gwintów pozwala na szybkie wykonywanie prezycyjnych gwintów w dużej ilości. Nawet jeśli koszt początkowy maszyn jest duży, to jest amortyzowany przez wolumen śrub.

Wady:

1. Ograniczenia Materiałowe: Nie wszystkie materiały nadają się do walcowania, wymaga to stosunkowo plastycznych materiałów.
2. Specjalistyczne Maszyny: Proces walcowania wymaga stosowania maszyn o większej mocy, co może zwiększać koszty w przypadku produkcji jednostkowej.
3. Wyższe Koszty Narzędzi: Narzędzia do walcowania mogą być droższe niż te stosowane w innych procesach.

Gwinty takie wykonane sa zazwyczaj w tolerancji e7,e6 – H7,H6

Śruba z gwintem toczonym

Zalety:

1. Lepsza Dokładność Wymiary: Toczenie pozwala na uzyskanie dokładniejszych tolerancji i bardziej jednolitych gwintów.
2. Gładka Powierzchnia: Toczenie tworzy gładkie powierzchnie, co jest korzystne w aplikacjach wymagających niskiego oporu tarcia.
3. Lepsza jakość gwintu: Proces toczenia umożliwia uzyskanie bardziej precyzyjnego kształtu gwintu.
4. Produkcja jednostkowa: toczenie gwintu nadaje się szczególnie w przypadku produkcji jednostkowej i małoserynej

Wady:

1. Wyższe Koszty Produkcji: Toczenie jest zwykle droższym procesem niż nacinanie.
2. Niższa Wytrzymałość i Odporność na Zmęczenie: Proces toczenia gwintu przerywa ciągłość włókien materiału, co zwiększa wytrzymałość na zmęczenie.
3. Ograniczenia Materiałowe: Nie wszystkie materiały nadają się do toczenia gwintów.
4. Wolniejsza Produkcja: Proces toczenia jest zazwyczaj wolniejszy niż nacinanie.

Gwinty takie wykonane sa zazwyczaj w tolerancji e6 – H6 i wyższej

Śruba z gwintem nacinanym, narzynką

Zalety:

1. Szybsza i Tańsza Produkcja: Nacinanie gwintów jest zazwyczaj szybszym i tańszym procesem produkcyjnym.
2. Większa Elastyczność Materiałowa: Można nacinać gwinty na większym zakresie materiałów.
3. Wyższa Wydajność Produkcyjna: Nacinanie gwintów pozwala na szybką produkcję w dużych ilościach.

Wady:

1. Niższa Wytrzymałość na Zmęczenie: Proces nacinania usuwa materiał i tworzy mikronierówności, co może obniżać wytrzymałość na zmęczenie.
2. Mniejsza Dokładność: Nacinane gwinty mogą nie być tak dokładne jak te toczone.
3. Gorsza Jakość Powierzchni: Powierzchnia gwintu może być bardziej chropowata w porównaniu z gwintem toczonym.

Gwinty takie wykonane sa zazwyczaj w tolerancji e6 – H6 i wyższej

Śruba dwustronna. 

Czasem mylnie nazywana Śrubą Rzymską. Jest rodzajem śruby charakteryzującą się obecnością gwintu na obu końcach, zwykle z niegwintowanym trzonem pomiędzy. Często używana w przemyśle budowlanym

Śruba/wkręt do drewna

Śruby przeznaczone do wrzynania się w materiał drewniany,  pozwalają na brak konieczności gwintowania drewna, gdyż same wkręcając się doprowadzają do utworzenia we wnętrzu gwintu.

Zaleca się przed wkręcaniem takiej śruby wykonać w miejscu jej wkręcania mały otwór (około połowę średnicy śruby) aby drewno się nierozwarstwiało.

Śruba zwykła

• ISO: ISO 4016, ISO 4014
• DIN: DIN 933, DIN 931
• ASME/ANSI: ASME B18.2.1

przykład połączenia kołnierzowego 

Śruba dwustronna/szpilka

• ISO: Brak specyficznej normy
• DIN: DIN 6379, DIN 938, DIN 939, DIN 835
• ASME/ANSI: Brak specyficznej normy

Wkręt z głową sześciokątną

• ISO: ISO 4014 DIN 931-1 BS3692
• DIN: DIN 933
• ASME/ANSI: ASME B18.2.1

Wkręt imbusowy

• ISO: ISO 4762, ISO 14580
• DIN: DIN 912, DIN 7984,  
• ASME/ANSI: ASME B18.3

Śruby fundamentowe

Śruby służące do zakotwiczania elementów w podłożu. Zazwyczaj zalewa się je betonem który zastygająć ustala je w danym położeniu.

Normą opisującą śruby fundamentowe jest norma PN 85061

Ściąg wagonowy

Zwany także sprzęgiem śrubowym to urządzenie, które zawiera hak oraz ucho (pałąk), które jest przymocowane do haka za pomocą łubek i śruby rzymskiej. Podczas łączenia używa się ucha jednego z sprzęgów, natomiast drugie, które w danym momencie nie jest wykorzystywane, zawiesza się na specjalnie przeznaczonym do tego haku.

Śruba dociskowa
Jest to śruba zapewniająca siłę docisku jakiegoś elementu. Nie ma konkretnej normy specyfikującej ten rodzaj. Jest to poprostu sposób zastosowania śruby.

Śruba regulacyjna

Śruba pozwalająca ustawić dwa lub więcej elementów w konkretnym wzajemnym położeniu. Zazwyczaj takie śruby są trapezowe lub drobnozwojne.

Śruba z łbem heksagonalnym

Surowa