Zasady obliczania przekładni ciernych
Rys. 1.4 Schemat przekładni ciernej walcowej o kołach gładkich
Przy uwzględnieniu poślizgu przełożenie wyniesie (rys.1.4):
e – wartość poślizgu (0,2 ¸ 3%). Wyznaczenie tej wartości jest dość trudne, więc wpływ poślizgu na wartość przełożenia pomijamy i stosujemy ogólną zależność.
Rozstaw osi:
Po przekształceniu wzoru [I] wyznaczymy średnicę kół D1 i D2:
Jak wynika z wzoru Hertza przy obliczaniu nacisków powierzchniowych (p) uwzględniamy promienie krzywizn stykających się walców ρ1 i ρ2.
Dla kół ciernych wprowadzamy zastępczy promień krzywizny powierzchni styku ρ:
Wprowadzając wzory [II] do wzoru [III] otrzymujemy:
Szerokość kół czynnych wg zaleceń:
j = 0,2÷0,4
b = φ ⋅ a ⇒ b = (0,2÷0,4)a
b – wg uznania (mogę przyjąć inną wartość).
Koła cierne są dociskane siłą Fn. Zależność między Fn, a przenoszoną siłą obwodową F (równą sile tarcia) wynosi:
Fn ⋅ μ = β ⋅ F [V]
μ – współczynnik tarcia poślizgu;
β – współczynnik pewności β = (1,4 ¸ 2).