Obliczanie przekładni łańcuchowych
Przy doborze liczby zębów kierować się należy następującymi zaleceniami:
1. Dobór zębów w małym kole z = f(v):
z = 6 ÷10 – napęd ręczny
z = 8 ÷ 10 v < 1 m/s
z = 11 ÷ 13 – v < 4 m/s , t < 20 mm
z = 14 ÷ 16 – v < 7 m/s , spokojna praca
2. Zbyt mała liczba zębów na z1 spowoduje nierównomierność biegu, przeciążenie, hałas;
3. Zbyt duża liczba zębów na z2 – przy wydłużeniu łańcucha nastąpi jego zeskakiwanie;
4. Zalecane liczby zębów w zależności od przełożenia, wg tablic ( i jest ograniczone przez z1 min i z2 max);
5. Podziałkę t łańcucha dobieramy wg katalogu (przekładnia szybkobieżna, t – możliwie małe);
6. Średnicę podziałową (łańcuch tulejkowy, rolkowy) wyznaczamy z zależności:
7. Odległość osi a – generalnie wg założeń konstrukcyjnych. Im mniejsze a, tym większy kąt opasania a, który powinien być α = 120°;
8. Gdy α > 120° przyjmuje się a:
D1, D2 – średnice zewnętrzne kół łańcuchowych.
Praktyka: a = (30 ¸ 50)t
9.Długość łańcucha L i liczba ogniw są związane zależnością:
skąd:
L = m · t
We wzorze [I] wykorzystano uproszczenie: π· D = z · t
10. Wyznaczenie średniej prędkości łańcucha:
11.Obliczenia wytrzymałościowe łańcuchów – na zerwanie oraz naciski powierzchniowe – można zrealizować wg PN – 81/M – 04100;
12. W praktyce – należy sprawdzić warunek:
gdzie:
x – rzeczywisty współczynnik bezpieczeństwa;
xR – wymagany współczynnik bezpieczeństwa (xR > 5);
Fr – obciążenie zrywające;
F – siła obciążająca łańcuch
13. Wartość siły obwodowej:
gdzie:
P – przenoszona moc;
v – prędkość łańcucha;
K1 – współczynnik zależny od warunków pracy k1 = (0,63 ÷4,55).
- Wyznaczanie liczby obiegów łańcucha:
