Przekładnie pasowe z pasem klinowym

Najprostsza przekładnia z pasem klinowym – dwa koła rowkowe opasane pasem klinowym

W porównaniu do pasa płaskiego, pas klinowy ma większą przyczepność do koła, co pozwala zmniejszyć kąt opasania do 70°, a zatem:

• zwiększyć przełożenie;
• zmniejszyć rozstaw osi kół;
• przenosić napęd na jeden lub trzy wały, także pod pionowym ustawieniem wałów;
• zmniejszyć napięcie wstępne pasa (mniejsze naciski na wały i łożyska).

Wady:

• mniejsza żywotność pasa;
• mniejsza sprawność przekładni (większe naprężenia gnące);
• trudność łączenia pasa – stosujemy pas bez końca + urządzenie do napinania;

Najczęściej stosuje się przekładnie pasowe z kół wielorowkowych i z odpowiedniej liczby równoległych pasów. Mogą przenosić Mo na 1 do 3 wałów

Rys.2.12 Przekrój i budowa pasa klinowego

gdzie:

1 – powierzchnia zewnętrzna;

2 – powierzchnia wewnętrzna;

3 – powierzchnia boczna;

4 – powierzchnia skuteczna;

5 – warstwa rozciągana;

6 – warstwa nośna;

Pasy klinowe – zastosujemy dla małego rozstawu kół i dużych przełożeń. Są to pasy bez końca.

Pasy klinowe są znormalizowane (przekrój, długość). Rozróżniamy: Z, A, B, C, D, E i odpowiednie do nich szerokości rowków.

Pas klinowy – kąt rozwarcia – 40°. Rowek koła – kąt rozwarcia – 34°, 36°, 38°.

Wymiary rowków są tak ustalone aby pas nie wystawał poza średnicę zewnętrzną koła i nie opierał się o do rowka.

Rys.2.13 Kształty i wymiary koła pasowego rowkowego: a) z jednym rowkiem, b) z kilkoma rowkami

Wieńce kół dobieramy wg PN – 66/M – 85202. Piasta, tarcza, ramiona – wg konstruktora.

 Powierzchnie robocze koła pasowego bardzo gładkie , koła powinny być lekkie i wyważone.

Regulacja napięcia pasa: – jak dla przekładni pasowej z pasem płaskim lub wykorzystując rozwiązania konstrukcyjne umożliwiające ustalenie dmax i dmin.