Wykonywanie sprężyn

Sprężyny zazwyczaj wykonuje się z pręta okrągłego lub prostokątnego

1. Dla prętów o niedużym przekroju (d≤8-10mm)
   1. wyginanie lub zwijanie na zimno
   2. odpuszczanie w oleju lub kąpiel solna (T 230-320*C) dla usunięcia naprężeń własnych
2. Dla prętów o większych przekrojach i dla sprężyn odpowiedzialnych o niedużym przekroju
   1. Wyginanie lub zwijanie na gorąco (800-1000*C)
   2. Hartowanie i niskie odpuszczanie,

Obróbka końcowa – ma zapewnić ochronę przed korozją i zwiększenie wytrzymałości elementów – zazwyczaj zwiększenie wytrzymałości zmęczeniowej. 

Kulkowanie – proces polegający na ostrzeliwaniu drobnymi kulkami lub piaskiem z wodą sprężyn w celu powierzchniowego utwardzenia materiału. Powoduje duży wzrost wytrzymałości zmęczeniowej (50-100%), przy niewielkim (niezauważalnym) wzroście wytrzymałości statycznej.

Szlifowanie i polerowanie – polega na wygładzaniu powierzchni w celu uniknięcia wysokiej chropowatości powierzchni – co może powodować karby i lokalne spiętrzenia naprężeń na powierzchni śruby. W przypadku obciążeń cyklicznych, wytrzymałość zmęczeniowa w przypadku polerowania i szlifowania również wzrasta. 

Przeprężenie – polega na obciążeniu sprężyny powyżej granicy plastyczności, przez ok. 48h lub obciążenia udarowe (1500-2000 razy), przez parę minut. Obciążone wewnętrzne włókna materiału mają odkształcenia trwałe i generują naprężenia o przeciwnym znaku do naprężenia wywołanego obciążeniem roboczym. Generuje wzrost wytrzymałości statycznej o ok. 20-30%

Fosforyzowanie, cynowanie, natłuszczanie, oksydyzowanie, lakierowanie – Dla ochrony przed korozją.