Projektowanie wału ze względu na kryterium wytrzymałościowe
Moment wypadkowy gnący w dwóch płaszczyznach XY, XZ przecinających się w osi geometrycznej wału
![10](https://izaac.pl/wp-content/uploads/2021/11/10-3.png)
![11](https://izaac.pl/wp-content/uploads/2021/11/11-3.png)
W przypadku obciążeń zmiennych nie można stosować hipotezy wytężeniowej Hubera, z uwagi na to, iż wał się obraca – często z wysoką prędkością – stąd też obciążenie jest zmienne
![izaac 1](https://izaac.pl/wp-content/uploads/2022/01/izaac-1.png)
Wzór przekształcający hipotezę Hublera, uwzględniający zmienne obciążenie wału gdzie:
Gdzie :
Zg – trwała wytrzymałość zmęczeniowa przy zginaniu
Zgo – z obracającym się wektorem obciążenia
Zgj – z jednostronnym wektorem obciążenia
Zs – trwała wytrzymałość zmęczeniowa przy skręcaniu
Zso – z obracającym się wektorem obciążenia
Zsj – z jednostronnym wektorem obciążenia
Istotny stosunek długości wału do średnicy:
![]() |
nie liczymy τt z uwagi na zbyt mały udział |
Współczynnik redukcyjny dla obciążeń statycznych:
-tabela współczynników redukcyjnych
dla obciążeń statycznych → | ![]() |
Zasady redukowania do momentu zastępczego :
W przypadku dominacji momentu gnącego Mg
![izaac 6](https://izaac.pl/wp-content/uploads/2022/01/izaac-6-1.png)
W przypadku dominacji momentu skręcającego Ms
![izaac 7](https://izaac.pl/wp-content/uploads/2022/01/izaac-7.png)
Wały obciążone tylko momentem skręcającym obliczamy z warunku
![izaac 8](https://izaac.pl/wp-content/uploads/2022/01/izaac-8.png)
Uzależniając obliczenia od przenoszonej mocy N i prędkości obrotowej wału n.
![izaac 9](https://izaac.pl/wp-content/uploads/2022/01/izaac-9.png)